Informatie voor elke stap

Islamitische uitvaart

Een islamitische uitvaart kent bepaalde rituelen en tradities. Op deze pagina vindt u meer informatie over een islamitische uitvaart.

De sterf fase

In de sterf fase zijn veel mensen aanwezig, niet alleen familie en vrienden. De hele islamitische gemeenschap is betrokken bij de stervende. De stervende mag nooit alleen gelaten worden en ligt bij voorkeur op de rechterzijde met het aangezicht richting Mekka. In principe wordt er in de laatste levensfase niet ingegrepen in het ziekteproces. Dit volgens de ‘Wil van Allah’: Allah geeft het leven en Allah neemt het leven.

De rituele wassing

Na overlijden wordt de overledene ritueel gewassen door familie en vrienden van hetzelfde geslacht als de overledene. Voor de partner wordt een uitzondering gemaakt. De wassing gebeurt vaak in een uitvaartcentrum in een speciale ruimte. De overledene wordt drie keer gewassen, respectievelijk met lauw water, met water met olijfblad en met water met kamfer. Vervolgens wordt de overledene in grote, witte katoenen doeken gewikkeld. Mannen worden in drie doeken gewikkeld, vrouwen in vijf.

Het dodengebed

Voordat de overledene naar zijn of haar laatste rustplaats wordt gebracht, vindt een Dodengebed plaats:“Salut-ul-Djanazah”, wat ‘gebed van de overledene’ betekent. Iedereen die hierbij aanwezig wil zijn, moet in staat van reinheid (wudhu) verkeren. Vervolgens wordt het gebed voorgelezen door een Imam of bijvoorbeeld door de zoon van de overledene.

De islamitische begrafenis

Een moslim wordt altijd begraven, nooit gecremeerd. Daarnaast wordt de overledene altijd individueel begraven, omdat de Islam eeuwige grafrust kent. In Nederland kan dat niet worden gegarandeerd (uitzondering tegen betaling), waardoor veel moslims in hun vaderland worden begraven. Tevens is het volgens de islamitische tradities belangrijk om de overledene binnen 24 uur te begraven, terwijl er in Nederland, volgens de Wet op de lijkbezorging, minimaal 36 uur tussen overlijden en begraven moet zitten. Een uitzondering hierop is aan te vragen via de burgemeester. Bij een islamitische begrafenis waren voorheen alleen mannen aanwezig, tegenwoordig zijn vrouwen steeds meer welkom. De mannen dragen het liefst allemaal een stukje van de kist; dit wordt gezien als een goede daad.

Grafrust richting Mekka

In het graf wordt de overledene in principe op de rechterzij te ruste gelegd, met het aangezicht richting Mekka. Een plankje of steen boven het hoofd voorkomt dat zand rechtstreeks op het hoofd komt.

De rouwperiode

Na het begraven begint de driedaagse periode van rouw. De nabestaanden krijgen eten en worden verzorgd door familie en iedereen uit de naaste gemeenschap. Rouwen is toegestaan gedurende deze dagen maar hevige emoties, zoals hardop huilen, niet. Doodgaan hoort bij het leven. Vervolgens zijn er 40 dagen waarin veel uit de Koran wordt gelezen en gebeden. Op de 40e dag is een herdenkingsbijeenkomst, waarin samen wordt gebeden voor opname van de overledene in het paradijs ‘Djenna’.